รายวิชาภาษาไทย
มอบสิ่งดีปรีดิ์เปรมเกษมสมัย กิจก้าวไกลสุขสวัสดิ์พิพัฒน์ผล สิ่งศักดิ์สิทธิ์เสกสรรบันดาลดล พรมงคลให้พร้อมพรั่งยั่งยืนนาน
MV เพลงชื่นชอบ
เพลง คนบนฟ้า
ในมือของฉันนั้นมีดอกไม้ แต่ฉันไม่รู้จะไปให้ใคร
เพราะว่าฉันไม่มีจุดหมาย มันไม่มีเธอ อยู่ตรงนี้...
ในมือของฉันนั้นมีความฝัน แต่ฉันจะฝันไปเพื่ออะไร
ฝันก็ฝันไม่มีความหมาย มันไม่มีใคร ยังคงเหงา..
*บทเพลงรัก ยังคงร่ำร้อง... จากคนเหงาคนที่ยังหม่นหมอง
คนที่ยังตามหาใครจะมาจับจอง ให้ฉันได้มีความสุข กับวันที่สวยงาม
วันที่ฟ้าเปลี่ยนเป็นสดใส วันที่รักฉันนั้นมีความหมาย
วันที่เคยเงียบเหงา จะเป็นวันสุดท้าย หากฉันได้มีเธออยู่ และเดินไปด้วยกัน ก็ขอให้มีจริง.
ในมือของฉันนั้นมีความรัก และฉันก็หวังว่าคงสักวัน
นับถอยหลังเพื่อรอวันนั้น วันที่มีเธอ อยู่ตรงนี้ ข้างกัน
*คนที่ฟ้าส่งมาให้ฉัน คนๆนั้นจะเป็นคนแบบไห
คนที่เดินตากฝนกันจนวันสุดท้าย ร้องไห้มีความสุข ใต้เงาพระจันทร์
คนน่ารัก.. คนที่อ่อนไหว.. คอยบอกรัก จุ๊บ จุ๊บก่อนนอน
คนที่คอยดึงหูตอนที่เราแอบมอง ให้ง้อชอบงอนตุ๊บป่อง จะเป็นเช่นไร.. หากคนๆนั้น นั้นมีจริง..
โว๊ะโอ เฝ้ารอ โว๊ะโอ เฝ้าคอย นับวัน ว่าคนบนฟ้าที่มาจากฝัน จะมีจริงไหม... โว้..โอ..
โว๊ะโอ เฝ้ารอ โว๊ะโอ ว่าคนที่อยู่บนฟ้า นับวันเฝ้าคอยคนจากฟ้า จะหล่นมาตอนไหน...
คำสนธิ
คำสนธิ คำสนธิในภาษาไทยหมายถึงคำที่มาจากภาษาบาลี-สันสกฤต มาเชื่อมต่อกัน ทำให้เสียงพยางค์หลังของคำแรกกลมกลืนกันกับเสียงพยางค์แรกของคำหลัง สนธิมี 3 ลักษณะ คือ 1. สระสนธิ 2. พยัญชนะสนธิ 3. นิคหิตสนธิ ๑. สระสนธิ คือการกลมกลืนคำด้วยเสียงสระ เช่น วิทย+อาลัย = วิทยาลัย พุทธ+อานุภาพ = พุทธานุภาพ มหา+อรรณพ = มหรรณพ นาค+อินทร์ = นาคินทร์ มัคค+อุเทศก์ = มัคคุเทศก์ พุทธ+โอวาท = พุทโธวาท รังสี+โอภาส = รังสิโยภาส ธนู+อาคม = ธันวาคม ๒. พยัญชนะสนธิ เป็นการกลมกลืนเสียงระหว่างพยัญชนะกับพยัญชนะ ซึ่งไม่ค่อยมีใช้ในภาษาไทย เช่น รหสฺ + ฐาน = รโหฐาน มนสฺ + ภาว = มโนภาว (มโนภาพ) ทุสฺ + ชน = ทุรชน นิสฺ + ภย = นิรภัย ๓. นฤคหิตสนธิ ได้แก่การเชื่อมคำที่ขึ้นต้นด้วยนฤคหิตหรือพยางค์ท้ายของคำหน้าเป็น นฤคหิต กับคำอื่นๆ เช่น สํ + อุทัย = สมุทัย สํ + อาคม = สมาคม สํ + ขาร = สังขาร สํ + คม = สังคม สํ + หาร = สังหาร สํ + วร = สังวร หลักการสังเกต ๑. คำสนธิต้องเป็นคำบาลี สันสกฤตเท่านั้น ๒. เมื่อนำคำมาสนธิกันแล้ว จะกลายเป็นคำเดียว และจะต้องแปลจากคำหลังมาคำหน้า ๓. คำที่จะนำมาสนธิกัน จะต้องมีทั้งสระหน้าและสระหลัง ๔. เมื่อสนธิแล้วจะมีการเปลี่ยนแปลงพยัญชนะ สระ หรือนิคหิตที่เชื่อมเสมอ |